Кече Мәме авылында гомер итүче Федоровлар күркә асрауның серләрен белә

- Безнең күркәләргә карап сокланмаган кеше юктыр ул. Үзебез дә яратып асрыйбыз аларны. Ел саен диярлек инкубатордан сатып алабыз. Күркәләрне үстерүе җи­ңел түгел, бик нәзберек­ләр. Яшь бала карагандай үстерәм. Кечкенә чакларында җылы кирәк, азыкны да сайлап кына ашый­лар. Ите организм өчен файдалы. Ә шулпасы ашап туйгысыз. Бер күркәдән 8-9 килограммга кадәр ит чыга. Үзебезгә дә җитә, балаларга, туганнарга да күчтәнәч итеп бирәбез, - ди Мария апа.

- Авылда яшәгәч, терлек асрамыйча булмый. Без дә шулай, гел мал тоттык. Алты балабыз кечкенә­дән безгә булышып үсте. Үскәннәрен сизми дә калдык, кош балаларыдай таралыштылар да беттеләр. Ирина, Валентина, Роман үз гаиләләре бе­лән Казанда, Галина Чистайда яши, Михаил Юдинода поездда машинист, Юрий Колаңгыда тимер юл станциясендә эшли. Алар да безгә булыша, без дә авыл күч­тәнәчләре төяп җибәрәбез. Хәзер икәү генә калдык инде менә. Унөч оныгыбыз бар. Аларның күркәләр янында мәш килгәнен күрсәгез иде сез, - дип сүзгә кушылды Николай Михайлович.

Федоровлар гомер сукмагыннан 52 ел бергә атлый. 75 яшьтән узсалар да, шәхси хуҗалыкларында сыер, сарык, кә­җә, дуңгызлар, кош-кортлар асрыйлар. Николай Михайлович озак еллар Кече Мәме мәктәбендә математика фәнен укыткан. Тормыш иптәше Мария Яковлевна колхозда дуңгызлар караган.

Печәнне дә капка төбенә машинасы белән китереп аударганны көтмиләр, үз­ләре чаба. Без кил­гәндә дә Мария Яковлевна, чалгысын күтәреп, күл буеннан печән чабып кайтып килә иде. Федоровлар кебек эшкә батыр, тырыш хез­мәт белән яшәүчеләр күп Кече Мәмедә.