Ветеран белән очраштык

Шулай да оныкчыгы үтенече буенча, безне кабул итте. Бик тыйнак кеше ул. Диварда эленеп торган костюмындагы орден-медальләре, сугыш еллары турында Рәхмәт хатлары һәм фронттан язган хатлары сөйли аның турында. Сугыш башланганда, Кәлимулла абыйга нибары 17 генә яшь була. Иң авыр көн­нәрне без кичергәндә бик җиткән балакайлар, сезгә сугыш афәтләрен күрергә язмасын инде диеп, сүзен бик кыска тотты. Кызы Рәхимә апа, һәр балага тәм-томнар өләшеп, балаларның күнелен күрергә дә онытмады. Укучылар ветеранга үз куллары белән ясаган бүләк­ләрен тапшырды. Без бабайга исән­лек-саулык теләп саубуллаштык.