Тормыш яме

- Бу яшьләр өчен уңайсыз, якын-тирәдә бернинди эш юк. Элек бездә фермалар гөрләп эшләде, авылыбыз халкы уңган, малларның баш са­ны да күп иде. Әйт­кә­немчә, бездә хезмәт сөю­чән халык яши, күбесе авылдан читтә эш эзли­ләр, ничек тә яшәргә ки­рәк бит, - дип борчыла ул яшьләр өчен.

Анастасия Майданова шәх­си хуҗалыгында дуңгызлар, сарыклар, казлар асрый. Кош-корт үрчетә, кайбер елларда ана казы 28-31әр биби чыгарган, ә быел мактанырлык түгел. Зур бакчасы бар. Бәрәңге участогы шулай ук игътибар, вакыт, көч таләп итә.

- Кайвакыт төшке аш вакытында чәй эчәргә дә онытып җибәрәм, хуҗалык эшләре белән шө­гыльләнергә кирәк, башкача өстәлеңдә берни булмый, иртәгесе көннең иминлегенә бүген нигез салына бит, - ди ул.

Авылга журналистлар десанты көнне без аны күр­шеләрендә очраттык. Ул Елена Павловна Ворожейкинаның хәлен белергә кергән иде. Без Кече Мәме почта бү­леге начальнигы Ирина Козина белән бер­гә аны "Кайбицкие зори" район газетасына язылырга күн­дердек. Кыш якынлашкач, чәй эчеп утырганда бәлки газета укырга да вакыты табылыр.